Η μαμά που έγινε λουλούδια
Η μαμά σου δεν ήταν που σου διάβαζε την
Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων;
Αυτή δεν σου είπε ότι στο παιχνίδι
Της τόλμης δεν έκανε το πιο παράτολμο πράγμα;
Αυτή ήταν. Σου είπε ότι πέταξε στον ουρανό.
Και όταν την ζήτησες να το κάνει για σένα
Σου υποσχέθηκε να το κάνει...μα δεν μπόρεσε εκείνη τη στιγμή.
Σου είπε όμως ότι θα το ‘κανε σύντομα.
Μετάσταση... Μια λέξη όπως την είπες: τιποτένια.
Και οι γιατροί όπως τους είπες...τιποτένιοι.
Και όταν την είδες ξανά την μάνα σου και την προκάλεσες
Αν τολμά να γίνει καλά...αυτή σου είπε ότι δεν είχες το μαγικό
Κουτί... άρα όχι πια παιχνίδι.
Και μετά πέταξε. Όπως σου είχε υποσχεθεί. Πέταξε στον ουρανό.
Και...ήξερες πως όταν οι άνθρωποι πετούν γίνονται λουλούδια;
Ναι! Λουλούδια! Και μεταμορφώνονται σε πολλούς ανθρώπους
Με μαύρα παλτά που στέκονται γύρω από ένα κουτί.
Η μαμά σου έγινε λουλούδια...
Κόκκινα τριαντάφυλλα και κίτρινες μαργαρίτες σε ένα
Κουτί.
Μα εσύ είσαι μικρό αγόρι ακόμα. Τα λουλούδια δεν τα
Εκτιμάς...Τα ξεριζώνεις...
Ίσως η καλύτερή σου φίλη να σε βοηθήσει...
Πίστεψέ με...Ούτε κι εγώ καταλαβαίνω τα λουλούδια.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Φαύλος κύκλος η ζωή εκεί που νομίζεις οτι σταματά αυτή ξαναφυτρώνει φορώντας τα πιο προκλητικά της χρώματα... Κάποτε πίστευα οτι η αντίθεση του κόκκινου τριανταφυλλου ανάμεσα στα μαυρα παλτό ήταν μονο για να εντείνει την θλίψη... Τωρα όμως ξέρω μου κλείνει το μάτι, με εκνευρίζει με την πρόκληση που μου βάζει... Δέχομαι το στοίχημα και ξανα μπαίνω στο παιχνίδι της...ατιμη καθε φορα με τουμπάρει , με παρασύρει .., ακόμα δεν εχω καταλάβει πως το κάνει ...
ReplyDeleteΔεν υπάρχουν βαθύτερα μυστικά.....Και αν υπάρχουν, δεν τα ξέρουμε κι αυτά...
ReplyDeleteΑπόλαυσε την ζωή όσο ακόμα δεν την καταλαβαίνεις....
Ο θησαυρός σου κρύβεται όπως πάντα σε αυτό που ποθείς πιό πολύ, είναι αυτό που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στα μάτια σου...